Hvað verð ég þegar hugsun mín slokknar?
Þegar ég hætti að vita af mér,
þegar líkami minn sundrast
hætti ég þá að vera ég?
Dauði. Endalok.
Þó veit ég að lífið heldur áfram,
tilveran er sem betur fer ekki háð minni vitund.
Hún er stærri en svo.
Þó að vitund mín slokkni
þá ert þú eilíf vitund tilverunnar,
skapari minn, það nægir mér.
Þannig má ég hvíla í þér um eilífð,
ljós mitt og líf.
Guðm. G.
Guðmundur Guðmundsson 