Hugleiðing um krossinn eftir lestur á ritum Lúthers Um frelsi kristins manns og Ánauð viljans. Frelsið er innra frelsi en hefur víddir inn í samfélag raunveruleikans í tilbeiðslunni þegar við lifum Guð, treystum á hann. Trúin er ekki að gera heldur að vera.
Hneykslunarhella og hornsteinn kristninnar er kross sem gerir alla mína viðleitni tortryggilega, alla mína áreynslu að verða betri vafasaman, vegna þess að Guði verður ekki þjónað með augnaþjónustu, Guði er ekki treyst meðan við reynum að ávinna athygli hans, sonur hans einn er leiðin, án þess að þóknast, án þess að gera, án þess að þykjast, að vera með honum, hjá honum, Drottni mínum og Guði mínum, í honum er ég Guðs barn, án verðskuldunar, án erfiðis, af náð einni.
Treysti ég þér, Drottinn? Ég er þinn, og þú Guð minn.
Undir krossinum stend ég með Maríu og Jóhannesi þar er ég hljóður, sé og horfi á endalok þess að gera, upphaf þess að vera Guðs.
Guðmundur Guðmundsson 